Ramazan arifesi
Düştüm yola koyuldum
Yoktur vurgun böylesi
Hasretine soyuldum.
“Ne kadar özlemiştim
Hoş geldin benim yavrum!
Hasretin belemiştim
Gel de çözelim yavrum. ”
Daldı gözleri yine
Yakmış onu yokluğum.
Bu hasret çeşmesine
Damla damla su oldum.
“N’olur bu akşam gitme
Bu akşam gitme oğlum! ”
Yalvarıp durdu annem
Ben, kör aklıma uydum;
Bu Sırat-ı Cehennem
Sayesinde sır oldum…
On gün sonra annemin
Felç olduğunu duydum!
Sanki fani âlemin
Yükün sırtıma vurdum;
Gerdiler bir çarmığa
Acılara gem oldum.
Koydular karanlığa
Acı acı dem oldum!
“N’olur bu akşam gitme,
Bu akşam gitme oğlum! ”
Sözlerini annemin
Alıp içimi oydum.
Feryadına beynimin
Aklımı hedef koydum!
Yalvarıp durdu: “ Gitme!
Bu akşam gitme oğlum!
Bak, çok geç oldu, gitme! ”
Dedikçe, kahrolmuştum;
Aldım dilsiz kavalı
Deli divane oldum,
Muslukları kapalı
Bir depo gibi doldum…
“N’olur bu akşam gitme,
Bu akşam gitme oğlum! ”
Bin bir dua dilimde
Hep nefsimle boğuştum!
Yüreğim ellerimde
Hastaneye kavuştum!
Dar geldi koridorlar
Sarhoş gibi savruldum.
Ahlar, vahlar, feryatlar…
Anacığımı buldum!
Yıkılmış soy ağacım;
Kupkuru bir dal oldum.
Ben geldim anacığım!
Can selinde sal oldum.
“N’olur bu akşam gitme
Bu akşam gitme oğlum! ”
Kabuğuna çekilmiş,
Hayata kırgın buldum…
Konuşkan kadın gitmiş,
Herkese dargın buldum!
Bakmıyordu kimseye
Nasılsın diye sordum;
Çekildim bir köşeye
Gözyaşımda boğuldum;
Anam, senin acılar
Çemberinde bayıldım.
Derinden mırıltılar,
O seslerle ayıldım:
“N’olur bu akşam gitme
Bu akşam gitme oğlum! ”
2000
Avni ÖztürkKayıt Tarihi : 22.3.2007 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Avni Öztürk
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)