Bu Akşam Bu Şehir Şiiri - Hasan Can

Bu akşam bu şehir eski bir resim gibi soluk,
Göğünde bulutlar yıldızları kapatmış, soğuk,
Ağlayan bir kadın bankın yanında ağaca yaslanmış,
Gözyaşları durmadan akıyor çeşme gibi oluk oluk.

Bu akşam caddeler sessiz,
Islak kaldırımlarda ayak sesleri duyulmuyor,
Sokak aralarında muhabbetler susmuş,
Ağaçların yapraklarında kıpırtı yok.

Bu akşam bu şehir sıradan bir resim gibi sıradan,
Sanki bir savaş sonrası geriye kalan enkaz ve durgunluk,
İnsan bir ses olmalı diyor bir anlıkta olsa bir ses,
Ama ne bir ses nede gölge olacak bir varlık yok.

Bu akşam bu şehir tenimi ürpertiyor,
Sanki aklımı başımdan alacak gibi,
Beynimle beni savaşa zorluyor,
Bu akşam bu şehrin esrarını çözemedim.