Bu akşam bende kal, sonra gidersin
bırak tanıdık ellerini yalnızlığıma,
Gözlerini uzakta tutma sakın
bakışların üşür.
Altındaki acılarımız ne kadar da benziyor
Hadi saçlarını yüzüme düşür.
Tut ki çocuğuz, ışığa yürüyoruz
Daha dokunmadık ateşe
ve elimizi neyin yakacağını bilmiyoruz.
Bütün mal varlığımız, el yapımı oyuncaklarımız
Ve öpüşlerimiz, pembe bir utanç bırakmıyor
yüzümüzde henüz.<
..........
..........
Kayıt Tarihi : 7.11.2002 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!