Bu Akşam Şiiri - Ahmet Tufan Şentürk

H. Rıdvan ÇONGUR'a...

Düşündüm, düşündüm; nerdeyim, neyim?
Bir anda kendimden geçtim bu akşam.
İsterseniz bana delirmiş deyin,
Gölgemin peşinden koştum bu akşam...

Yudum yudum içtim yıldızı, ayı,
Elimle kapattım bin bir sarayı.
Kırıp gönlümdeki gerilmiş yayı,
Göklerde bir yelken açtım bu akşam...

Odamda dolaştım, aynaya baktım,
Boz bulanık suya karışıp aktım,
Putları devirdim, mâbetler yıktım,
Şeytanın sözüne uydum bu akşam...

Bir rüya değildi, gerçek gördüğüm,
Ateşti sineme üryan sardığım,
Memnu meyvelerdi daldan derdiğim,
Gözüm neler neler gördü bu akşam...

Melekler siz gelin, şeytanlar gidin;
İstemem ne şarap, ne kız, ne kadın.
Bundan sonra başkasını aldatın,
Vicdanımın sesini duydum bu akşam...

Bir an denli oldum, bir an da densiz,
Sevabımı bilmem, günahım sonsuz,
Toprağın altına girdim kefensiz,
Zebaniler sual sordu bu akşam...