Bu Akşam Şiiri - Bilal Karaman

Sokaklar çekildi ışıklar söndü
Kendimle baş başa kaldım bu akşam
Hayalin canlandı anılar döndü
Yine uzaklara daldım bu akşam

İçimdeki özlem baş tür idi
Gönlümü garip bir hüzün bürüdü
Damladan deryaya aktı yürüdü
Gözlerim göl oldu doldum bu akşam

Kadehi doldurdum mumları yaktım
Güldükçe gül açan resmine baktım
Öpüp kokladıkça kendimden çıktım
Albümlerden seni çaldım bu akşam

Kahrettim, feleğe sorular sordum
Akıla gelmedik hayaller kurdum
Döşümü dağladım diplere vurdum
Saçımı başımı yoldum bu akşam

Kalkıp gidemedim daldığım yerden
Yapış yapış oldum ıslandım terden
Sanki onlarca yıl yaşlandım birden
Karanfiller gibi soldum bu akşam

Kaderinde bana yazın mı yoktur
Hal hatır sormaya sözün mü yoktur
Helallik almaya yüzün mü yoktur
Halimi görseydin öldüm bu akşam…