Her bayram geldiğinde kokular buram buram
Hakkındı en çok senin ihtimamla ihtiram
Asumana götürür böylesine ihtişam
Değecek acılarım can evime bu akşam
Yalnız sessiz kimsesiz soğuk sisli ve içli
Kafiledeki biri maharetli bilinçli
Bize yaklaşanları sevinçli ki sevinçli
Ay doğdu üstümüze yavaş yavaş bu akşam
Sevinmiştim öyle ki esmeyince samyeli
Esmez mevsimi değil beklediğin dağ yeli
Şaşma Kehkeşanlara düşünce deli deli
Beklediğim son yıldız doğmayacak bu akşam
Her şey birden değişti hatta rezil bir yaşam
Hemen matem rengine büründü giyim kuşam
İşte böyle bir bayram hüzünlendim son akşam
İbrişimin düğümü çözülürse bu akşam
Yandı kızıl tepeler açıldığında perde
Şimdi her şey kaynayıp al rengini giyer de
Derse biri yaklaşıp hep bilinmez bir yerde
Yine meşum gölgeler sise düşer bu akşam
(31.12.2004-Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 8.7.2008 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir bayram ve yılbaşı dolayısıyla yazılmıştır... Bayramlar, ne güzel! .. Bazen bayramda hüzünler eksik olmaz... Mutlaka kaybettiklerimiz olur... Onlar aklımıza geldiğinde içimize hüzün çöker! Çocukluk günlerimiz; şimdi çocuklarımız... Acı ve tatlı; hayatın gerçeği değil mi? Ben, istiyorum ki içimizde hep bayramları yaşayalım; bayram sevinci gibi bir hayat olsun... Allah, bize ne güzellikler vermiş, onu görelim onu! Hep gayretimiz bu değil mi? Yollar nereye çıkıyor? ! Hep bayramımız olsun... Her ne olursa olsun...
Saygılarımla esen kalın.
Hakkındı en çok senin ihtimamla ihtiram
Asumana götürür böylesine ihtişam
Değecek acılarım can evime bu akşam
-----Arif hocam muhteşem bir şiir okudum her ısrasının bir başka güzelliği ve anlamı var ,kutlarım saygılar sunarım izinile syafaa alıyorum
Ay buluttan çıkıp üstümüze tüller serecek.
Bir sevda ki, krallar, sultanlar imrebecek.
Yaz mektabında başbaşayız ikimiz bu akşam.
Sevinca görmemek gerekir yaşamın rezilliklerini. Sokul bana biraz daha,
omuzuma koy başını, ellerime ver ellerini. Sevgilerimle kutluyorum. ++
Ne yılbaşı, ne anneler günü, babalar günü, sevgililer gibi iğreti, tüketen, bir güne indirgeyen sevgiyi hoyratlaştıran böyle her günden çektiğimiz kadar çekmedik. Diğer günler annesiz, babasız, sevgilisiz kalacağız? Yeni yıl bir gün sonra eskiyecek mi? Burada amaç kapitale hizmet etmek adına tüketimi körüklemek için şer merkezlerinde bir bahane ile uydurulmuş toplum mühendisliği tuzakları bu günler. Bu akşam da bu yazmak, konuşmak lazımmış, böyle günlerden birine gelmemesine ne kadar çok sevindim bilemezsiniz. Annemi, babamı, sevdiğimi daha büyük bir sevgi ve çoşkuyla hissettim. Ne gerek ve tüketim tuzağına düşüren günlere? Hediye mi almamız gerekir bugün, yarın, öbür günün suçu ne?
Çok güzeldi değerli dostum.. Kutlarım... Saygılarımla.. Ant++
TÜM YORUMLAR (56)