Bu ağaçtan tahta çıkmaz,
Boşuna gam yeme Kaya,
Abı hayat olsa akmaz,
Ömrünü geçirme zaya,
Dalı var gölgesi yoktur,
Hayali sesleri çoktur,
Doğru işi etmez takdir,
Gıybet yapar duymaz hayâ.
Etrafına damar atmaz,
Büyür gider düzen tutmaz,
Hiç kimseye hayır etmez,
Umutların akar suya.
Uzak kaldım diye yanma,
Tutup meyve verir sanma,
Taşırım dese de kanma,
Kalırsın yollarda yaya.
Merhamet duygusu yoktur,
İnsan olana uzaktır,
Senin solgun yüzün paktır,
Yanaşmaz ibret almaya.
Kendini yüksekte görür,
Gün olur içerden çürür,
Sanma bu bencillik yürür,
Bırak kansın doya doya.
Dalında kuş bile durmaz,
KAYA der ki akıl ermez,
Uzar gider meyve vermez,
Dert etme vay diye diye.
Kayıt Tarihi : 30.7.2010 17:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Kaya Malatya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/30/bu-agacta-tahta-cikmaz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)