Alnında yazgısı yalnız bir adam
Yüzüne baktıkça artıyor tasam
Düşleri cebinde azalmıyor gam
Sırada kuyrukta bekliyor adam..
Verilen yetmiyor üç arşın beze
Bastonlar dayanak bükülen dize
Maaşın tutarı yetmezse haza
Hesabı hesaba katıyor adam.
Bu adamı gören der ki emekli
Gönülde bir yangın cüzdan mihnetli
Yıllarını vermiş hem de dikkatli
Dövüne dövüne gidiyor adam.
Sanırlar emekli zevkte sefada
Zifiri düşlerle mevsim kışlarda
Maaşı kalınca aynı kararda
Şaşırıp şaşırıp kalıyor adam.
İçinde isyanlar su kadar sessiz
Emekli deyince doktor ilgisiz
Çoluk çocuk gitmiş kalmış çevresiz
Oflana puflana gidiyor adam.
Rey vakti gelince hesap soracak
Prim günlerini öne atacak
Hakkına olursa karşı çıkacak
Gereği diyerek gidiyor adam.
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Oral](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/27/bu-adam-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!