Bu Adam Şiiri - Muhittin Laçin

BU ADAM
Doğuştan Âmâydı kalp gözü kördü
Şaşı bakar dolambaçlı yürüdü
Zamanı katletti vakit öldürdü
Musibet ekerdi maraz biçerdi
Haydan aldığını huya çevirdi
--------------------------------
Kendi ateşiyle kendini yaktı
İnsandı da insanlıktan uzaktı
Arkasında tam bir enkaz bıraktı
Hatır gönül bu adamın nesine
Binleri sövdürdü sülalesine
---------------------------------
Leb derdi de leblebiyi demezdi
Gıybet meze dedikodu çerezdi
Otuz dağ dolandı kırk orman gezdi
Bir baltaya sap olmadı zulüm Kâr
Asaleti bozuk mayası murdar
---------------------------------
Edepsizdi ar damarı yırtıktı
Hayasızdı utanmaz bir varlıktı
İşi yalan dolan hilekârlıktı
Ölçüsü ayarı kaçmışlardandı
Cürmü cüssesinin kırkı kadar
----------------------------------
Hak tanımaz hudut bilmez biriydi
Aklı buçuk hakikatten beriydi
Hep ten yoktan küçük hiçten iriydi
Şimdi ne söylesem ne desem ki ben
Ateşi kendinden közü kendinde
----------------------------------
Bir ömür tüketti boş vere vere
Bilmezdi Van nere Karaman nere
Akıntıya kapılmıştı bir kere
Kabahat kolikti vukuat Per ver
Tek tek hesabına yazdı seneler
--------------------------------------
Kaç pabuç eskitti kaç don kaç gömlek
Çöpü senin sapı benim diyerek
Misali onu da eskitti felek
Yazık etti hepten kendine yazık
Gitmeden devrildi diktiği kazık
--------------------------------------
Muhittin laçin ( misali )