Bu Adam Şiiri - Muzaffer Arslan

' Ay Hanım'a âşık kitaplar sevgilisi
Bir gençliği arıyor, hiç bilmez ki kendisi '

Ve bir gece daha uyumadı
Bu adam
Sabah koyu kızıl bulutlarıyla
Ak düşmüş şakaklarına
Hüzün getirdi
'Sabır! 'dedi bu adam

Tâ ötelerden gelmişti
Yorgundu yani...
Nice beş binler görmüş
Kocaman kocaman
Kitaplar okumuştu
Dokunsalar ağlayacaktı
' Şükür! 'dedi bu adam

Bunca dert arasında
Yalnız olmak isterdi
Gülücükler dağıtır
Hep kederler dererdi
Tan yeri ağarınca
' Zikir! 'dedi bu adam

Esaret zincirleri akıllara süs olmuş
Gençler heves peşinde
Kitaplara küs olmuş
Bu adam neylesin ki
Çarklar böyle dönmekte
Çarklar böyle dönmekte

Ve bir sabah açtı ellerini
Mevlâ'ya ağlayarak
Ya Râb!
Asım'ın nesli nerde
Mehmet'ler hep mahkum mu?
Serden geçen yürekler
Neden korku içinde?

Bir akıl ver Allah'ım!
Okuyup öğreneyim
Asım neymiş?
Mehmet kimmiş?
Serden bile geçeyim.

Ya Râb!
Ya Râb!

Bir akıl ver
Bir gönül ver
Ki bu sırra ereyim
Yüreklere,
Zihinlere,
Ummânlara gireyim
Gerçek neymiş
Okuyup öğreneyim