Bu Adam Şiiri - Hazal Doğan 2

Gergin,yılgın,birazda meraklı,
Fazla sert tokattı ilk konuşma.
Sudan çıkmışmıydı balık?
Berrak zihnimmiydi bataklığa batan?
Biraz edepsiz,çokça hissiz,hafife alan alana,
Anlamsız dizelerin,anlamsız harflerinin içinde,anlamadığım hisleri barındırdı ilk tanışma.
Sanki ruhsuz,ucundan açık sözlü,aslında yıpranmış kalın,eski bir defter gibi,
Buram buram yalnızlık kokuyordu ilk bakışma.
Bu bir yanılgı mıydı?
Mavi uçurumların sularına batmış,
Sayfaları yıpranmış,
Eksilmiş cümleleri,
Mürekkebi kızgın dalgalara karışmış,
Lal kadar karanlıktı ilk öpüşme.
Nedir bende ki bu en dibe çivilenmiş hislerim?
Fazladan yalancı,
Fazladan kibirli,
Fazla fazla asi,
Usul usul akıyor gözsancılarım,
Fazla bir inanmışlıktı ilk ruh bağı.
Nedir benim bu bir dala tutunma isteğim?
Enkazda kalmış yaşlı dal;
Enkazından yangınına,
Yangınından cenazeme,
Tabutumdan yok olmama,
İntihar yaşlarımdan beni tekrar yaşama sürükledi acımtrak diliyle.
Dikenli kollarında kanarken sonsuz huzur göz kırptı geleceğe,
Sonra aynı maraton;
Birazdan bu cümleleri bana kafamda tekrar ettirtecek,
Aynı hislerin zillesi,
Göğsümün tam ortasında,
Nefesimi kesti ilk sarmaşıklıkta.
Uslanmaz,uzlaşmaz,arlanmaz,
Umursamaz,takmaz,aşılmaz,
Kalmaz,gelmez,gitmez,
Ne kalıyor,ne geliyor,ne gidiyor...
Enkaz,enkazım,enkazız,
Çokluğun altında yok olmuşuz.
O umutsuz,bitkin,yorgun,
Sen ümidi ufuklara açan savaşçı...
Ah benim kız çocuğum!
Bu bıçak kesiği seni mahveder...
Ah benim aşktansızılığım!
Bu şeytan seni cennetine almaz...
Ah içimde ki güvercin kadınım!
Bu avcı seni,
Üzer...