Bu Adam Şiiri - Levent Topludal

Engin denizlerde güneş batarken
Karada kalmışın biri bu adam.
Kaynana geline terlik atarken
Arada kalmışın biri bu adam.

Türlü şans oyunu kovalamamış,
Tomar tomar para ovalamamış,
Faizler düşükken ev alamamış,
Kirada kalmışın biri bu adam.

Ne uçağım uçar, ne yüzer gemim;
Peynirim kapanda, oltada yemim.
Toyota, Mercedes, Togg kim? Ben kimim?
Murat'a kalmışın biri bu adam.

Yeryüzü, gökyüzü bahtsıza darmış;
Nerde terslik varsa çevremi sarmış.
Son bilet bitince gişeye varmış,
Sırada kalmışın biri bu adam.

Ayvayı da yedim, yuttum hapı da;
Dertler paket olmuş, kargo kapıda;
Rüzgârda, yağmurda, karda, tipide,
Borada kalmışın biri bu adam.

Karardı talihim, kar beyazıyken;
Camdan bakamadı Arap Kızı'yken.
Bozuk paraların hepsi yazıyken
Turada kalmışın biri bu adam.

Rızık için koşup durdum at gibi,
Dünya benim için bir stat gibi.
Her gün çalışsa da bir saat gibi,
Surata kalmışın biri bu adam.

Andırır ki Levent, öyle bir ili:
Şatosu yarasa, köşkü perili.
Dört tarafı yalnızlıkla çevrili
Bir ada kalmışın biri bu adam.