* Bu Ada Sensiz; Sevimsiz *

Bu ada sensiz, sessiz
Bu ada sensiz, sevimsiz
Dön artık ey sevgili
Bu ada batıyor sensiz...

Güneş ısıtmıyor sensiz
Sensiz Ay, sevimsiz
Rengini senden alırdı onlar
Sen yoksun, Artık onlar kara bulutlar...

Dallar sarkık, Yapraklar soluk
Ağaçlar küskün, Meyve vermiyor artık
Kuşlar, böcekler, kelebekler
Sen yoksun diye hepsi küsüp gittiler...

Nehirler tersine akıyor
Deniz sessiz, dalgasız, hep durgun
Ara sıra sıçrayan balıklar yok artık
Kıyı'ya gelmiyorlar sen yoksun diye...

Gezdiğin, Yürüdüğün Yerler bomboş
Gökyüzü soluk, Gündüz karanlık
Deniz bulanık, Martılar da gelmez oldu artık
Yaşayan her şey şimdi sensiz, öksüz...

Bu ada sensiz sevgisiz
Bu ada sensiz kimsesiz
Dön artık ey sevgili, Dön artık
Bu ada batıyor sensiz...

BU ADA SENSİZ SESSİZ, SEVİMSİZ, KİMSESİZ...

Antalya - 03 / 03 / 2008