Bu Açlık Kimin? Şiiri - Ali Tekmil

dağımın en güzel gülleriydi
az ömürlü mayıs çiçekleri
gözümün gölgesi yetmedi bedenlerine
bir sabah apansız 'güneşe gömüldüler'
solgun suretlerinden önce
beş yıldızlı vitrinlere asıldı yaftaları
bizim de defterimize yazıldı kara

kendi bacaklarımı topluyorum
ağlarım diye
ayaklarım kötürüm
zehir – zıkkım çekiyorum ha bire

kalpağından tanıdığım ülkem nerede?
süzülüp aktık peteğimizden
emperyal mumları kaldı geriye
korkunç ve çırılçıplak
bu ayıp yeter bize

bu memleket bizim de
bu yoksulluk
bu açlık kimin?

Ali Tekmil / İzmir İzmir Dergisi – Aralık 1996