Bu Acıyı Bilmiyordum Şiiri - Şair Otuzbir

acıdan inliyordum
odanın ortasında yere yatmış
saatlerce o acıyla kıvrandım
saat dört buçuk falandı
henüz sabah bile olmamış
gece ile sabah arasında kalmıştım
yaklaşık oniki saat uyumuştum
ve uykunun verdiği mallık vardı
elimle yarısını koğparmıştım
diğer yarısı yoktu zaten
sanki bir sokak köpeğiydim
yavru bir sokak köpeği
bir kamyon çarpmıştı otobanda
ve çarpıp kaçmıştı
yol kenarına bile bırakmadan bedenimi
çarpıp kaçmıştı
o acıyla yol kenarına kadar
sürüne sürüne gelmiş
birilerinin beni görüpte
beni farkedipte yardım etmelerini bekliyordum
ölmemek için
daha fazla yaşamak için
ve o an anlıyordum yaşamın değerini
bir sokak köpeği olarak bile
yaşamanın güzelliğini
ama o sokak köpeği değildim
ve onun kadar şanslı da değildim
ne yardım ne de şansım vardı
odamda sabaha karşı uyanmış
acıyla kıvranıyordum
ve yarısı elimde kalmıştı
yarısıda yoktu zaten
dişim ağrıyordu
ve bu acıyı bilmiyorum.