Eski günlerin hatrından kalma bir akşam, bu akşam sanki
Durduk yere anılar canlanıyor
Acılarını salıyor ortalık yere, sere serpe
Hiç çekinmiyor üstelik
Biri görür mü,ayıplar mı,kınar mı diye
Kelimelerin acizliği her zaman ki gibi baş rolde,
Yine anlatamıyor zerre kadar çektiğim hasretliği
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?