Bu Acı Çok Gerçek Şiiri - Osman Kaplan

Hep unut diyorsun bana
Hep vazgeç diyorsun
Ne kolay söylüyosun, değil mi?

Aşk istemiştim ben sadece
Okyanus gibi sonsuz bir aşk
Okyanus gibi, gözlerin gibi masmavi
Hani eski türk filmlerinde olduğu gibi
Bir o kadar eski
Bir o kadar candan bir aşk
Yani o kadar imkansız
O kadar erişilmez…

Senin suçun yok ama! ! !
Ben bu devrin adamı değilim
Her şeyin kirli olduğu
Her şeyin yalan dolan üstüne kurulduğu
Bu devrin adamı değilim
Gerçek aşkın peşindeyim ben
Gerçek olan, saf, temiz, güzel
Alabildiğine sevda yüklü…

Sana da hak vermiyor değilim aslında! ! !
Bu zamanda nerde demi? Öyle aşk
Kim bu kadar sever ki demi?
Kim vazgeçemez demi?
Sende haklısın be gülüm
Sende haklısın…

Biliyorum, hep korktun
Hiçbir zaman inanasın gelmedi
İnanır gibi oldun belki arasıra ama hayat öyle bir başıboş ki
Ne inanacak gücün vardı, ne bu sevdayı sırtlayacak yüreğin
Aslında sevda da değildi ağır gelen
Bu kirlenmiş, alayına isyan dolu hayatta
Bu aşk, bu sevda çok temizdi
Yakışmazdı bu hayata
Hayat kaldıramazdı bu sevdayı…
Haklısın gülüm, haklısın…

Şimdi gideceksin, er ya da geç
Biliyorum…
Sende üzüleceksin, bende… Emin ol…
Hiç düşünmemiştim sensiz yaşamayı yaa,
Düşüneceğim artık…
Belki de çok güzel yaşayacağım
Belki de sahiden mutlu olacağım…
Ama sende bilirsin, mutluluk kolay değil
Temel taşı olmadan, kolay değil
Kendimi kandıracağım yalnız
Yalnızca kendimi…

Eski aşklar rüyalarda yaşanırmış, derler
Rüyada da gerçekte de yaşanmıyormuş, öğrendim…
Hep aşkın peşindeydim
Çünkü aşktı bence özgürlük
Özgür olamadım…
Sende olamadım, giremedim o kalbinden içeriye…
O okyanus mavisi gözlerinin anahtarını aradım
İçeri girip o okyanusta kaybolacaktım…
Ama olmadı be gülüm, olmadı…

Kader mi dersin, ne dersin bilmem ama
Ben hiç huzurlu değilim
Tadım yok işte
Başımda ağır bir ağrı
Zonkluyor beynim
Bu ebedi özlemi, kaldırmak zor gülüm…
Bu acı çok gerçek, çok derinlerden incitiyor…

Efkar, arabesk artık dört bir tarafım
Üşüyorum…
Titriyorum öyle kuytu bir köşede…
Çok korkuyorum…
Çok yalnızım be, yalnız…
Gitme diyeceğim, gideceksin… Biliyorum…
Yas tutmaya, ağlamaya dermanım yok ki… Engel olmaya çalışayım…
Şimdi gidersen, söyle bari ben nerde arayayım kendimi.
Nerden bulayım?

Bu acı çok gerçek…