Bu Şiiri - Bekir Dalkıç

Biri bir sıcaklık arıyor dolapta, buz gibi bir ette.
Ovalıyor moraran yerlerini hiç durmadan.
Kesmek mi gerekiyor çürüyünce, düşünce elden ayaktan.
Kalan hissiyattan geriye.
İşte yaşanan budur.

Biri bangır bangır müzik dinliyor umumî bir tuvalette.
Kötü kötü seslere ve kokuya aldırmadan.
Kapanmış gözlerle izliyor alemi o asilzade.
İnce nağmelerden ve ön sezgiden ziyade.
İşte yaşanan budur

Biri kendi kendine gülüyor gezerken süpermarkette
Bir merhamet bekliyor dert yüklü etiketlerde.
Labirentlerinde yürüyor bıkarak kaybolmaktan, erimekten azar azar.
Eğilmiş kafasını hiç kaldırmada
İşte yaşanan budur

Biri renkli renkli hayaller kuruyor sıva yaparken inşaatta.
Pır pır uçuyor önce, sonra da düşüyor pat diye yere!
Bulunmaz ne imdat ne rahat bir istirahat.
Alırken canını Azrail, o ise
hala emirlere amade.
İşte yaşanan budur.

Biri en son kendini sunuyor iftiharla
Eriyor gün gün, o da mahcubiyetten
Ne kaldıysa artık o cesette saflıktan, mahremiyetten.
Ne kaldıysa o büyük insanlıktan geriye.
İşte yaşanan budur.
İşte bu.

Bir adam "kalmadı artık" diyor feraset bu millette
Felaket bekliyor en nihayet bu milleti bu memlekette.
Herkes bilse de geliyor bilmezden maalesef, görse de görmezden
Fakat sığmaz oldu o mızraklar çuvala.
Sığmaz oldu .
İşte yaşanan budur aslında.
İşte yaşanan budur.