Brükseli tanıyorum
Kaldırımlarında gezmişliğim var
Metrosuna binmişliğimde
Yağmurlarında ıslanmış gülüşlerimde.
Peki Brüksel de beni tanıyor mu?
Sanıyorum o da tanır.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Ve inadina kararan gogunun
Sokaklarini arsinlayisimdan tanir beni.
güzel bir anlatım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta