Broş Atına Binip Giden Uygarlık

kimse son nefesine kadar mutluyum dememeli
Solon

sana Kızılırmak'ı bahşehmedim Kroisos
açlığına nasıl da boğdurdun
kırmızı laleler açan bir uygarlığı
Kyros zafer ateşini yakınca
-ah Solon Solon
nidalarıyla nasıl da yıktın Lydia'yı
acemin soluna düşen çıngılarınla
ancak bir bilge çekip kurtardı
yüzyılını utancından

ah Kroisos ah
İkiztepe Boztepe Toptepe yağmada
bir muz gibi soyuluyor Uşak
hazinelerin Atlantis'te işporta'da tezgahta
ah kimselerin umrunda değil umrunda değil
bugünden sonra öldükten sonra da mutlu dememeli
broş atına binip giden uygarlığa
oy benim mahcup çağım oy benim çıyanım
söyle sen hangi indesin ve hangi delikten bakıyorsun