Briket Duvarlarda Sabah Şiiri - Hüdai Ülker

Zamanın zedelediği etlerimden hevesli bir gün fışkırıyor
Yakılmayı bekleyen bir günün en sakin yerindeyiz
Ömrüme çarpan ışıkların
Bulutlarla dost gövdemi büyütmesine aldırmıyorum
Onun sihri duvarlara yansır, gizemi örter beni
Bir serinlikle başlıyor briket duvarların ortaya çıkması
Bu saatlerde bekçilerin düdükleri gayet sağlıklıdır
Yaşamın en kuytu yerine gizlenir uyku
Uyanmak tarihe geçmek demektir
Dudaklarım hayallerden kurtulurken,
Kırık briketlere ışıklar dolar, bir kedi zıplar sevinçten
Oraya, rüyalarla örülmüş bir çığlık kazınmıştır
Başa çıkılmaz bir his doldurmuştur duvarları
Ölüme direnen briketler beni hiç ağlatmadılar
Çünkü ben onları hiç savsaklamadım
Kurşunların değmesine izin vermedim yıllar boyu
Galvaniz bir geceyarısından sonra,
Her sabah boynumdan kuşlar düşer,
Onlar gün ışırken henüz sersemdirler,
Fakat uçuşları adaletlidir gene de
Onların sesi kükürtlü bir sonbahardır.
Karanlığın en zifirisinden kurtuluyorum
Kanımdan ırmaklar geçer, kendimi yeniden tanırım
Sabah, o serin yüzüyle suları selamladığında
Gecenin silahları toplanır bir bir
Bekçiler belgeleri imzalayıp giderler
İhtiyatlı bir tilki dağlara vururken kendini
Ben briket duvarlarda sabahı beklerim.