aynı şehirde, aynı hasrette tanıştık usta onunla, unutma!
aynı açlıktaydık
aynı uzaklıktaydık, sevdiklerimizden
biz aynı aşk'a aşık olduk usta, unutma!
içimdeki sevginin sözlük anlamı budur usta
bindiğim de yeşilköyden uçağa,
bi sabah vakti
istekli olup olmamanın önemi kalmadığı bi andı
gidiyordum, arkama bakmadan
nereye olduğunu bilmiyordum.
vardığım da o uzak diyarlara,
merve oradaydı
yanlızlar tiyatrosunda ki oyununu,
tek başına sergiliyordu
mutsuzdu, mutsuz olmasına
ama yüzünde ki o gülüş
hiç eksik olmamıştı
öylesine gülüyordu ki...
kalktım, onun hayata gülüşü isimli bi oyun yazdım
değiştirdim, yanlızlar tiyatrosunun ismini
aşıklar tiyatrosu yaptım
oynamaya başladık,
onun hayata gülüşü isimli oyunu
aktördük belki ilk başlarda
ama nedense,
kullanmadık takma isimler
istemedik
o merve olarak kaldı
ben yusuf
unutma usta...
aktördük ilk başlarda
sonrasında...
sonrasını brighton'da olanlar bilir
bizi oradan paris'e uğurlayanlar
biz aynı şehri, doyasıya yaşadık
o güzel şehrin sokaklarında,
bulduk sınırsız mutluluğu
aynı şehirde, aynı hasrette tanıştık usta onunla, unutma!
aynı açlıktaydık
aynı uzaklıktaydık, sevdiklerimizden
biz aynı aşk'a aşık olduk usta, unutma!
vakit ayrılığa yaklaştıkça,
güneş hiç görünmemeye başladı oralarda
yağmurlar eksik olmadı üzerimizden
üstelik yağmurlar hemen kaçmadılar
mazgarlardan okyanusa
içime nasıl yağıyorlardı bir bilsen
ayrılık vaktini düşünürken, sokaklarda
sonunda gitti...
ardına öylesine bakıyordu ki
peşinden koşabilirdim oradan buraya...
bıraktı acıları bana ve gitti
ve başladı,
onsuz bi türlü geçmeyen o aç, acı, öksüz ve yetim bi hafta
nasıl anlatılır ki yaşanmayan o dakikalar
nasıl anlatılır ki yaşanmayan o zamanda ki acılar
bir hafta...
nasıl olduda çaldı ömrümden o kadar zamanı
ve ben...
ilk başlarda sadece biraz mutluluk vermek istediğim o kadına
değil mutluluğu verdim hayatımı
birileri pişman olduğumumu düşünüyor ne
yanılmayın dostlarım,
ustam bilir
nasıl sevdiğimi
sen söyle usta
aynı şehirde, aynı hasrette tanışmadık mı onunla
aynı açlıkta değilmiydik
aynı uzaklıkta değilmiydik, sevdiklerimizden
ve biz usta
merve ile ben yani
aynı aşk'a aşık olup,
bütün fikirlerimizi birbirimize göre uyarlamadık mı
sen söyle usta
ben söyleyince, kendisini pofpofladı derler
Kasım 2002, İstanbul
Yusuf Sabri BağrıaçıkKayıt Tarihi : 25.11.2002 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Sabri Bağrıaçık](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/25/brighton-dosyasi.jpg)
cok iyi anlatmisin orada yasadiklarini..
cok etkilendim..
bu siirlerini tesadüf buldum..
kim oldugumu sorma.. sen bilirsinnnn...
TÜM YORUMLAR (2)