Bre Zındık Rüzgâr Şiiri - Güney Güneyan

Sağ elim cebimde yürüyorum, buraya kadar normal, biliyorum
sigara yaktım ama onu da rüzgârla bölüşüyorum
oysa hiçbir şeyi ardında bırakmıyordu zaman
bunu unutmuş olmamdandır herhalde o sigarayı yakmam.

Ne zorun vardı da çıktın ey bre zındık rüzgâr
iki kuruşluk zevkimiz vardı diyemem, gitmişti on üç liram
herhalde sen bundan habersizsin ama gelecektir görüşeceğimiz zaman
bir akşam vurursun kapıma, almayacağım seni o an!

Hiçbir şeyi olmayan bir adamın her şeyi olanı almak mıdır asıl olay
nasılsa sabaha ermeden çıkmaz tepeye ay
demem o ki; pişmanlık duyman lâzım, sonrası kolay
utanmadan gülüyor musun bir de ama etmiyorum alay!