Bre Gafil Şiiri - Necati Öztürk

Bir gezer üç gezer içer durursun,
Birde bakarsınki sararmış hazan olursun,
Bir sağa,bir sola kıvranır,sızlanır durursun,
Sararır bedenin,ürperir ruhun viran olursun.

Dün gururla bastığın toprağın üstünde azametle yürürken,
Mazlumun bedenini,yetimin kanını emerken,
İnsanlık bahçesinin şöhret düşkünü necis gibi kokarken,
Solunca tenin,dalgalanır feryadın yavaş yavaş ölürken.

Bugün der yarın dersin karanlık gecelerdesin,
Denizlere açılmış kaptanı olmayan rotasız gemidesin,
Günler,aylar derken bu diyardan gitmektesin,
Durağın cami avlusu, musala taşında imamın önündesin.

Gezerken kasrı cihanı,isyanınla döndün dolaştın
inatla,
Ya şimdi ne faydasını görmektesin,uğursuz gecelerine
dalmakla,
Ansızın yoklanırsa bedenin, defterin dürülürse çirkin
yaşamınla,
Ey mevta! ne yararı var sana kılınan namazın,okunan kur'an-ın
mezarında.