Ezelden beri ismi var olan
Adıyla anılır oldu her zaman
O bir abideydi, yüreklerde inan
Kardeşliğe anlam katardı her an
İsmi söylendikçe, gelir hayale hali
En endamlı görünürdü, eski havli
Meydanlarda dururdu tarihli
Yoluna her insan, uğruna amadeydi
Bir yıldızdı meydan, çarşıya
Resmi asılıydı foto Bela’da
Baka kalırdı sevenleri karşıda
Var oluşuyla anımsatırdı o ana
Adına şiirler yazılsa bile
Ağıtlar yakılmadan gittin bu handan
Dikili bir ağacın bile olmadan
Kirli elbiselerin beyaz kefenle saklanan
Sen ne güçlü bir zavallıydın. BRAKO
Ben bile seninle büyüdüm her an
Eski insan gibi dururdun,
Ebede göçün bile unutmadı seni inan
Doğduğum memleket var oldukça
Senin ismin hep mi hep anılacak
Ruhun şad mekânın, cennet olacak
Ruhuna fatihalar okunacak. BE BRAKO
Kayıt Tarihi : 21.12.2008 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimsesiz, garip bir insanın hazin hikayesi bu.İnsanımıza değer vermek biz insanların görevi olmalı, bende eski yılara mal olmuş bu günahsız bu hayatan göç eden Arapça Lugatlı anlamı Kardeşim olan BRAKO Adlı insanımızın anısına yazdığım şiirim.Rahmetle anıyorum.
TÜM YORUMLAR (1)