Bozuyorum Orucumu Şiiri - Abdulrızak Kılıç

İmanın ucundayım
Bozuyorum orucumu
Suçsuzluğun suçundayım
Bozuyorum orucumu

Tutulmuş köşe başları
Aç kurtlar ortasında
Darmadağın yuvalar
Ah u zar eder anneler
Kalmış damsız gelinler
Aç, öksüz bebeler
Anarşi kim? ...
Kimdir yurtsever
Bozuyorum orucumu

Vuramazsın ağzıma gem
Yoktur ihtiyacım pusulaya
Kokuşmuş köhne düşünceye
Değilim mecbur abana bürünmeye
Bozuyorum orucumu

Çatlamış İrem toprağı memleketimin
Yağmurun tanesine muhtaç
Muhtaç iken baharın zozan yeline
Sulamak ister çorak toprağı
Vampir kan ile.
Bozuyorum orucumu.

Nikahlı değilim gayri;
Miskinliğe,susmaya susturulmaya
Nemrutlara boyun eğmeye.
Andım var…,
Kainat bahçesinde rıza goncasını sulamaya
Bozuyorum orucumu

Bilakis şerefsizliğin
Hümanizmi, kardeşliği ektim
Ektim bahar çiçeklerini aşıladım
Dil-i sahrasına toprağına
Semasına suyuna yurdumun
Bozuyorum orucumu

Değildir senge uğramış yüreğim
An-be-an giryanlarla büryan olur Çeşmim
Kervanlı kafiledir dertlerim
Birden nefes için han gerek
Bozuyorum orucumu

Çile harmanında yoğrulmuş;
Kelepçeli el, ayak mıhlanmış
Arar gayya-yi.vücutta
Kurtların yediği yavrusunu
Umut ile çaresiz.
Bozuyorum orucumu

Ne çalabildik keman
Ne gitar, nede tar
Ne olabildik çırak,
Ne kalfa nede usta
Göçümüz böyle mi olacak makbera
Bozuyorum orucumu

Lanetlenmiş cellatları
Kin nefret besleyenleri
Kellerin işportacılarını
Alçakların kalkan kahyalarını,
Feryadi sinemdeki ahlarla buğz ederim
Bozuyorum orucumu.

Ciğerimdeki acıdan, kanlı hokkaya
Dert mızrabını batırır yazarım
İçim titreyerek memleketimi izlerim
Acıdır böbrek sancısından
Zahmettir cehennem öfkesinden
Kaostur mahşer gönünden
Soğuktur zemheriden manzarası memleketimin
Bozuyorum orucumu

[email protected]