Bozulmuş Şiiri - Gökhan Keleş 2

Özrü kabahatinden büyük sevdanın
Kurusu bozulmuş, yaşı bozulmuş
Kahrı çekilmez oldu yalan dünyanın
Kuyruğu bozulmuş başı bozulmuş

Telleri geriden çalar fakir sazının
Boynu tele takılmış topal kuzunun
Çeşme başında sevdiğin Türk kızının
Yaşmağı bozulmuş, kaşı bozulmuş

Hükmü hiçe sayılır devr-i İslamın
Emirleri göz ardı; yüce Kur'an-ın
Gözüyaşlı bekleyen garip ananın
Ayranı bozulmuş, aşı bozulmuş

Kor ateşte pişmez insan; islenir
Büyük aşklar küçük sırda gizlenir
Gençler şimdi kendi kendine sözlenir
Aşığın rüyası bozulmuş, düşü bozulmuş

Memleket kanser oldu, yaralar azar
Derdini anlatsan çevreye sızar
Şimdi evlat anaya kızar babaya kızar
Direkler kırılmış, taşı bozulmuş

Kalemimdir benim en büyük silahım
Hesaplar hep bende varsa günahım
Dokuz tane dostun vardı garip Gökhan'ım
Dördü sağlam da beşi bozulmuş