Bozulduk mu ne? Şiiri - Bahri Çapgulaş

Dünya bu ya
Yaşıyoruz güya
Hep yanılgılar içinde
Bize ait olmayan hayatlarda
Dönüp dolaşıyoruz bu diyarda

Yok değil elbet var
Kendi hayatını yaşayan babayiğitler
Kimseye eyvallah etmezler
Yaşamak için yaşarlar
Önemli değildir elalem ne der

Aslolan aslını bulmaktır
Bu asılla hayata koyulmaktır
İnsanın özü doğruluktur
Bunu bozmak namertliktir
Özü yaşamak kemale ermektir

Senin şuyun var benimse buyum
Kavgalar hep benim daha fazla olsun için
Diğergamlık tedavülden kalkmış
Paylaşmanın tadı unutulmuş
Bencilce yaşamlar başlamış.

Kalp kırmalar, kalp kırmalar
Onaranı yok bunu anlamıyorlar
Sözün bir gelişi vardı birde gidişi
Artık bunu düşünmeden konuşuyorlar
Kolay dost kazanıyor ve kolay kaybediyorlar

Suretler çıksaydı ayyuka
Hayvanlar dahi şirin görünürdü insanlığa
Mahkeme duvarı gibi suratlar
Gülümseme yok artık sirke satıyorlar
Yüzüne gülseler de arkadan kuyunu kazıyorlar

Emanete vefa kalmadı
İş ehlinin değil torpillinin oldu
Üç kağıt dolandırıcılık meziyet sayıldı
Söze gelince herkes doğrucu Davut
Artık kimseye güven kalmadı

Dost dedik kollarımızı açtık
Yar dedik göğsümüzü açtık
Her darbede düştük düştük kalktık
Dosttandı yardandı en büyük darbe
Erenler söyleyin yok mudur çare