Yalvarıp duvarlar yıkan insanlar
Temel olsa barı koyduğun şeyde
SOğuk kanlı davranıp ta gülersen
Bozuk evde koyma temel bozuldu
Kısırak göz yaşını döktü önceden
İnsanlar doyumsuz menfat peşinde
Avucunda gül vardı serdi yerlere
Koku yok bu güler koklanmış önce
Bende saray vardı yıktı gidiyor
Emrinde sandı ağlatıyor her gün
Bir bir tüeti bende olan sevgiyi
Güle demet sevgi karı içindir
Düşmüştüm o anda yoktu doslarım
Düşerken haberi vermedim ona
Göz yaşı yetmez ki etrafa anlat
Navruz kime acısın ki çok vardır
Kayıt Tarihi : 20.2.2010 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)