Bozuldu Bağlarım Şiiri - Behçet Bilgiç

Bozuldu bağlarım baharım bitti
Dostum sandıklarım terk edip gitti
Hayat nasıl beni böyle eritti
Bu dertli başımla yanar giderim

Yangınım sönmüyor ciğerim köz köz
Olsa vefasızlıktan utanacak yüz
Vardı elbet birkaç söylenecek söz
Ben yüzsüz yüzlere ağlar giderim

Baharsız mevsimde hiç yaşanır mı
Dostun tanımasa düşman tanır mı
Yüzsüz olan insan hiç utanır mı
Şu gamlı başımla çağlar giderim

Şu viran bağların bağbanı oldum
Hep can dostlarımdan belamı buldum
Çile çeke çeke artık yoruldum
Şu gamlı gönlümü dağlar giderim

Gönül yarası bu derman kar etmez
Ölmedikçe bu dert çoğalır bitmez
Bu derde düşmeyen halini bilmez
Anlatmam halimi susar giderim

Hayatta kalsam da artık boşuna
Dünyayı verseler gitmez hoşuma
Kurşun değmiş benin gönül kuşuma
Yaramı bağrıma basar giderim