Bozuldu Şiiri - Mehmet Hanifi Keskin

Sadece hayat mı çekilmez olan?
Rüyaların bile tadı bozuldu.
Verdiği kararla adalet bulan,
Kürsüde oturan kadı bozuldu.

Bir Avrupa teranesi tutturduk,
Örf,adet kalmadı,bizi unuttuk,
Kendi yurdumuzda yabancı olduk,
Tabelanın bile adı bozuldu.

Karıştı mevsimin baharı,güzü,
Düzenbazın artık kızarmaz yüzü,
Sunileşti her şey,kalmadı özü,
Arının yaptığı balı bozuldu.

Günlük yaşıyoruz,bir ideal yok,
Komşu açken önce yatılmazdı tok,
Çarpıklaştı hayat,örnekleri çok,
Ağaç bodurlaştı dalı bozuldu.

Her işimiz düzen,her taraf hile,
Dinleyenimiz yok,sözler nafile,
Burcu burcu kokan,çiçeğin bile,
Yeşili,sarısı,alı bozuldu.

Namazı kaçırmaz hem de ön safta,
Vurgununu vurur düşen fırsatta,
Dayanacak hal yok dürüst esnafta,
Tezgahta bekleyen malı bozuldu.

Şehirler plansız anıtlar yerde,
Gökdelenler çıktı sipsivri birde,
Selçuklu,Osmanlı tarzları nerde?
Evler kat kat oldu yalı bozuldu.

Şİmdi işlerimiz yalanla dolan,
Var mı aramızda huzuru bulan?
Bir zamanlar kırk yıl hatırı olan,
Kahveler tat vermez falı bozuldu.

(Kahramanmaraş 28.04.2009)