Bu dünyanın ahı gitti dünden kalan gen bozuldu
Rahatlığın vahı gitti yana yana ten bozuldu
Kime dostum dedik ise bizleri hep saydı eşek
Bu ne biçim yatak döşek minderdeki fen bozuldu
Dostlara post saydık bizi yola çıktık dizi dizi
Aynı yolda can bilirken adımlarda yen bozuldu
Yattı kalktı Allah diye çalmak çırpmak günah diye
Üç kuruşa sevap diye ibadette men bozuldu
Değişmeyen neler oldu dağlarıma beton doldu
Ne ceylan kaldı ne geyik türlerinde ren bozuldu
Davullarda zurnalarda kültür vardı sazlarımda
düşman daldı aramıza özümüzde cen bozuldu
Ölümünden gayrı bilmez sevda idi vazgeçilmez
Ne Kerem ne Aslı gelmez adamıyla zen bozuldu
Gen: Arkadan gelen, Ten: Cilt, Fen: Düzen, Yen: Arkadaş
Men: Yasak, Ren: Geyik türü, Cen: Şarkı-türkü, Zen: Kadın
Kayıt Tarihi : 31.1.2010 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!