yazan kalemin konuşan dilin izmir
Yılmadım var olan hayattan
Küsmedim insanlıktan yaşamdan
Mücadele savaşım haksızlıktan
Bozulan insan nefsi hevasından
Üç beş kuruşa takla atar
Toplum içinde ahkam tutar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Güzel anlatmışsınız, yüreğinize sağlık,
Dostluğun kazanılması, Güneşin doğusundaki gayreti kadar zor, ama kaybedilmesi bir gözün kırpılması kadar kolaydır, ne yazıktır ki insanların buları anlamaya artık zamanları yok herkes bir bendecilik peşinde koşturup duruyor.
çok güzel duygu içerikli tebrikler can arkadaşım kalemin hiç susmasın.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta