Bozulan Dünya Şiiri - Erdinç Tip

Bunca derdi, gamı takma kafaya,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.
Tüm insanlar düşmüş zevk u sefaya,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.

Fakirleri dertler almış bürümüş,
Kutsal kitap vicdanlarda çürümüş,
Hırsızlık başını almış yürümüş,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.

Düşüncesin diyen zindan da yatmış,
Kimi evlat, ana, bacısın atmış,
Kimi dostlarını makama satmış,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.

Petrol için girip vurur devleti,
Düşünmez kadını, çocuk, milleti,
Kabul etmesen de gaflet, zilleti,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.

Her şeyin temeli menfaat olmuş,
Çocuklar evlerde bir afat olmuş,
İnsanı öldürmek mükafat olmuş,
Bozulan dünyayı düzeltemezsin.