En çok yanımdayken anlıyorum yokluğunu.
İftar sofrasından aç dönen bir yetim mahcubiyeti.
Üzerimde, hissediyorum.
Yollarını ezberlemiş bir kör gibi geliyorum.
Ruhumda açılan bir yaraya düşmem an meselesi.
Ayağım seğirtiyor, Umursamıyorum.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman