Uzun bir koridor
Bir dehliz bir kuyu gibi
Kanlara karışan yatıştırıcılar
Çığlıkları hapsediyor içine
Uzun bir çizgi
Sırat'ın tam ortasında hayatlar
Ruhlara musallat olan azaplar
Gözyaşlarını hapsediyor içine
Hayat; bir koridor, bir çizgi
Tıpkı duvarda asılan saat gibi
Bozuk ve ürkütücü
Hızlı bir şekilde akar kesik kesik
Ve sonra geriden gelir ağır ağır
Daralıyor koridor
Sıklaşıyor çizgiler
Çoğalıyor çığlıklar
Artıyor gözyaşları
Ve ışık saçıyor bu koridor
Hakk'a kucak açıyor
Sırat'ın üzerinden geçiyor
Yabancıymış gibi herkese
Doktor! Lütfen doktor!
Bul şu bozuk saate çare
Daralmasın bu dehliz
Sıklaşmasın çizgiler
Çoğalmasın çığlıklar
Artmasın gözyaşları...
Furkan Keskin
Kayıt Tarihi : 23.10.2018 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dedem İbrahim Efendi'nin tedavisi için gece hastanede sabahlarken koridordaki bozuk saat dikkatimi çekmişti derken bir şiirde buldum kendimi aslında bozuk olan saat beni yanıltmıştı uzun süredir uykusuz kalmanın verdiği yorgunluk ile yanılmıştım ve derken bu olay şiire farklı bir gidişat ekledi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!