Bozuk Para Şiiri - Aslıhan Soydaş

Çamurlu yollarda yürürken
yalnız;
suskunsun.
Çok şey var duyduğun.
Aynı zamanda konuşacağın çok şey var.
Susuyorsun.
Çevreni sarmışken kendi leşlerini taşıyan silüetler,
Başka yöne bakıp görmüyorsun.
Susuyorsun.

Alışıksın yalnız uyumaya,
ellerinse hiç tatmamış sıcaklığını bir çift elin..
Duygusuz ve boş gözlerle beni süzüyorsun.
Savunmasızsın;
susuyorsun.

Sokaktasın, bir başına.
Yine çöpçüler geliyor karşından.
Bir an durup onları düşünüyorsun.
Neden sonra
kendini hiç bu kadar düşünmediğini düşünüyorsun.
Boşsun.
Susuyorsun.

Bir masadasın; ahşap, eski bir masa..
Karşındaki sandalye sana bakıyor,
sense ona..
Suçsuzsun, ama tüm bunları sen yapmışsın.
Susuyorsun.
Susmalısın..