Bozuk Para Şiiri - Sedat Erdoğdu

BOZUK PARA

Önde erik ağacı, diş kamaştıran cinsten
Su içerdi serçeler, bir maşrapa içinden
Yeleği de köstekli, hayalin gezinirdi
Oturup fal bakardık, kahve telvelerinden…

Kök boyalı kapılar, suratı çilli evler
Eylül’ün son demleri, gölgesi uzun günler
Cezbedici aynanın, arkasında saatler
İşte bir bağ bozumu, çıngıl çıngıl üzümler…

Bozuk para toplardım, harcardım iç cebimden
Suratımda çizgiler, su içerdik testiden
Dünyanın zor haline, katılırdım gülmekten
"Ukalasın" dediler, atıldım öğretmenlikten…

Ay denizde portakal, ateşinde semaver
Bakış açım karardı, yolun sonunda fener
Koştum sevda peşinde, bana “deli” dediler
Dünyam oldu düz tepsi, suya düştü gemiler…

Sedat Erdoğdu