Bozuk Flador Şiiri - Nefes Sahfa

Bir yalan mıydı tüm bu olup biten
Yoksa bu, şişedeki geminin mürettebatı mıydı
Gerçek fâtihi kimdi karaların
Peki neydi çaresi kolumdaki yaraların
Bilmiyorum
Yorgun düştüm
Beş başlı yılanlarla savaştım
Çok gemiler battı
Yolda çok ayna kırdım
Potansiyelimle bakışmalarım...
Peki neydi söyle, son hız giderken duraksayışlarım?
Peki ya alışmalarım?
O kadar çok denizden bahsettim ki artık sular karaya dönüştü
Peki ne için uyuyakaldım fırkateynimize saldırdıkları sırada?
Ya, ya
Çarmıklar koptu
Yelkenler yırtıldı
Kendi kendimi alabora ettim
Savaşacaktım,
Savaşacaktım dedim
Fakat tek gözü kör kancalının bıçağını boğazıma dayamasını bekledim
Bir delik açıldı
Ses yok
İki delik açıldı
Ses yok
Üçüncüde zaten boğulmuştuk ben ve arkadaşlarım
Karanlığı kalbimize bastankara ettiler
Hançerlendik
Bıçaklandık
Tedbirsizdik.
Dair kanıt varmışçasına umursamadık
Ve o hayalini kurduğum denizcilik
Hayallerimde kaldı
Adımlar atılmadı
Bilinmeyen bir şeyler oldu
Ama kazanan hiç biz olmadık
Olan oldu
Seneler geçti
Korsan sakalım griye çaldı
Geriye dönük iki tuzlu gözyaşı
Emin ol hiçbiŕ şey değiştirmedi