Bozuk Düzendir Şiiri - Hayriye Aygül

geceler zifiri karanlık nefes alınmıyor
sağır dilsiz duvar olmuş,yüzü gülmüyor
ehlikeyf bir ritimle tutturmuş havasını,
merhameti kavline artık sokmuyor
*
sis inmiyor dağın zirvesinden inadına
alev yükseliyor ateş düşmüş ormana
can havliyle dalıyor ceylan yabana
oturmuş başına su yok kaynağında
*
damla suya hasret çatlıyor ciğeri maralın
merhametin m'si bile görünmüyor ufukta
hançer gibi bir inat parçalıyor zifiri karanlığı
bayram değil seyran değil zılgıt çalınıyor
*
telaş neden niçin, yaban hep tedirgin
yağmur damlası düşmüyor artık toprağa
çamur deryası bütün güzelliği kirletiyor
kokuların sardığı sabah serinliği dargın
*
kuru kenger gibi sürükleniyor rüzgara
hayaller yüzsüz, hayaller berbat bir ortamda
sökün ediyor gecenin karanlığı cümle cemaat
yoksul ve kimsesiz isyanıdır duygulara inat
*
karanlık çökerken kurduğun başıboş dünyana
isyanındır içinde umutsuzluk çöker rüyalarına
ruhun mezar sessizliğinde bürünür karanlığa
bozuk düzendir gördüğün aleme, aldanma...