düzenin bozulduğu demler
insan hafakanları heceler
tebessüme muhtaç yüzler
ve ağlamak bilmeyen gözler
çarpık bir dúzen
ay bile kapkara
ışıltısını zoraki veriyor güneş
yağmursa pek vefasız şu sıralar
ağlayabilenlerin gözyaşı yeter sanıyor
gül bülbüle yüz vermiyor değil
gül bülbülün umrunda bile değil
düşün düzen öyle bozuk
para itibar olmuş
efendilik mülga
anayasa bile rafta
kanun mu o da lafta
halk beylerin elinde kukla
kuşlar uçmaktan yorulmuş
eli sapanlılar çoğalmış
su içen kuşu ürkütmeyenler
ya göçmüş ya ölmüş
akisleri kalmış sularda
gölgeleri düşmüş yola
kokuları ise yok artık bu diyarlarda
Kayıt Tarihi : 25.6.2023 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!