BOZUK DÜZEN
Düz baktım geçmedi, yolum düzlükten
Bir yanım Araf’ta, bu aşk yüzünden
Üstümde yeryüzü, altımda bulut
Tepetaklak oldum, caydım sözümden…
İçime taş düştü, sensiz dümdüzüm
Ne geceler belli, ne de gündüzüm
Düzeldim sonunda, düzene uydum
Dolambaçta ruhum, budur son sözüm…
Ağlayıp sızladım, dövdüm dizimi
Tuzlayıp sakladım, yanık kalbimi
Özensiz bıraktım, anılarımı
Düzensiz suladım, çiçeklerimi…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 25.11.2021 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!