Bozuk Dünya Şiiri - Abbas Yurt

Şu dünyada bozulmayan ne kaldı ki,
Caddeler bozuk, yollar bozuk.
Zengin bir koca arayan,
Kızlar bozuk, dullar bozuk.

Pisliklerle dolu her kıyımız,
Sık sık kesilir çeşme suyumuz,
Çıkar can fakat çıkmaz huyumuz,
Kalpler bozuk, gönüller bozuk.

Obur mideler buna alışık,
Et kokmuş, yağ karışık,
Her gün sık sık kesilir ışık,
Trafolar bozuk, piller bozuk.

Tilkilerin de sesi çıktı,
Her yüzün bir maskesi çıktı,
Her şeyin çok sahtesi çıktı,
Paralar bozuk, pullar bozuk.

Gün boyunca çalışmamız, gayretimiz,
Anlımızda namusumuz, iffetimiz,
Kafamızın içindeki niyetimiz,
Başlar bozuk, gözler bozuk.

Erzincanlı yazar eserini,
Anlayıp ta bilen çıkmaz değerini,
Artık anlayan yok birbirini,
Kalemler bozuk, diller bozuk.

Yalan değil gerçek yazdıklarım,
Abbas der işlerimiz kalmasın yarım,
Kızma bana ey yüce ulu tanrım,
İnsan diye yarattığın kullar bozuk.