Bozuk Bozuk Şiiri - Yunus Akkale

Özlerim sıla, doğduğum vatanı
Kader bağlar beni, yolu bozuldu
Dua eyle an rahmetli atanı
Konuşmaz lal olur, dili bozuldu

Bu gün can bedende yarın bilemem
Herkese iyi der kahır dilemem
Ezilen varken her zaman gülemem
Arısız kovanda, balı bozuldu

Niceler kör yola verdi nefesi
Kuş uçar ebede kalır kafesi
Terazide yanlış tartar kefesi
Gerçekler gizli, ezeli bozuldu

Kerameti yoksa kıyma nikâhı
Hayır, işlemez yok sayar günahı
Şafak sökmez güneş doğmaz sabahı
Kızlar türlü türlü, dulu bozuldu

Haramdan bir zerre ateş parçası
Harap eder azı hem de çokça sı
Hesap günü sual ver, gelir kaçası
Ahiri bil narda halı bozuldu

Boynuna biner milletin vebali
Ay batarda yere inmez hilali
Ders alsaydın vermezdin bu misali
Kök, gövdesi birde dalı bozuldu

Çık ki başına dağları dizginle
Ne işin vardı etekle, enginle
Sen nice başa baş gittin denginle
Perişan ahvali hali bozuldu

Ömrün heba ettin işler beyhude
Bunca can mahşere kadar uykuda
Ancak baki kalanı tek bir Huda
Yaratılan fanide kulu bozuldu

Gönlünü pişir aş olmak üzere
Ölümden evveli girmeden yere
İmandan ameli nurdur kabir e
Derdinin dermanı bili bozuldu

Çıkar karşına edep bilmez yüzle
Fesat çıkar durma suçunu gizle
Köpekleri bırak tavşanı izle
Kadere razıyım çölü bozuldu

Yunus’un yüreğine batan ok mu?
Bin yerden deldi bedenim çok mu?
Hele şu beslediğin köpekler yok mu?
Bekler kapıları yalı bozuldu

20 Nisan 2008 Kahramanmaraş