İnsanlığımdan çıkarıyor insansızlığın
Yine de yüz göz oluyorum orospulaşan yalnızlığınla
Kanı bozuk sevdalardan geliyorsun her defasında
Leş gibi ihanet kokuyorsun..
Kutsal sığınağımdır derdin yalnızlığım
İçinde düelloya tutuşan adamların,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta