Arya Şiiri - Özdemir Aydın 2

Aldanma mehtabın güzelliğine,
Her şeyin bir yanı mutlaka buruk.
Solar ya bir çiçek dalından kopuk,
Onu da koparanın mayası bozuk.

Aşk denen derde hele düş hele,
Dalar gider insan mavi düşlere,
Hapsolur bir ömür kara kışlara,
Onun da zemheri, ayazı bozuk.

Her gece bir hicran doğurur döşün,
Hasrete  boyanır  gülüşün,  düşün,
Yar  ay ise gözünde,  boşanır yaşın,
Onun da  membası, gözesi  bozuk.

Sevda   dedikleri  bakırdan   arya,
Islanmış  mektuptur,  lekeli  ayna,
Mevlam kimseyi goymasın gayra,
Onun da güftesi,  bestesi,  bozuk.

Aydıni dünyaya çakmadı kazık,
Geçti gitti ömür beyhude yazık,
Mizanı  tartacak var mıdır  azık,
Onun da  ayarı,  kefesi,  bozuk.