Bozuk Şiiri - Hilmi Atasever

Döküldü saçlarım düşüncem derin
Aylar yıllar oldu ben beni yerim
Ne hallere düştük kime ne derim
Başım bozuk sonum bozuk ben bozuk
Uzanıyor diller yüce divana
Hakikate karşı durur kız, ana
Daha çokları var kızan kızana
Yaren bozuk komşu bozuk el bozuk
Başak buğday vermez sapı var ama
Bulut su indirmez sisi var ama
Bu ülkenin çok meyvesi var ama
Tohum bozuk tarla bozuk bağ, bozuk
İnsanı kamillik kalkmış ortadan
Bereketler kaybolmuş sofradan
Çoklarının şikayeti safradan
Mide bozuk ciğer bozuk kalp bozuk