Bozmadım Efendiliğimi Şiiri - Fatih Öztürk

yine suskunum,yine ıssızlardayım,
namlusundan çıkan kurşunun karşısındayım.
öyle viranki yüreğim..
sankii bütün mezarlara giren..
her kadehde icilen,
işte o sahillerde sızan ayyaş benim...
ayışığı,deniz ve kederim..
en ğüzelide ne biliyormusun?
şu cirkin suratlı yüreğimin..
seni sevmesi..
yoksa okadarda ğüzel değilsin hanii..
her şeyimi alabilirsin derken sana..
ahımı alman gereklimiydi..
yarına çıkarmasınlar geceyii,,
buğün neydi dün mü?
sakladım,söyleyemedim..
seni içimde öldürdüğümü..
yıkılsın şimdii...
bir ayyaş sahil kenarında..
öylece otura kal inşaalah..
mezarımın başımda...
yine suskunum,yine ıssızlardayım,
isterse yansın hicranımla,aşıklar..
seksen bin alemi dolaştıda,bu bendeki bakışlar..
farkında olamadık işte..
boğazımıza düğümlendi,hıçkırıklar..
yazarsa şair olurmuş..
çizerse ressam..
söylersede sanatçı olurmuş insan..
sahilinde sabahladığım anamur.
ve de heybetli denizi...
artık saklamıyorum, bittiğimi..
ğün be ğün eridiğimi..
o kadar kahpelik varkiii.
ama bozmadım efendiliğimii...