Bozma (dan) Yapboz Şiiri - Hikmet Nazlı

Sonradan eklenmiş imgelerle sevdin beni
Eğreti eklemlenmiş.
Pişkin zannedilmiş yanık
Ve pişkince sevdin beni.

Takma isimle yazılmış bir makale
Yerini bulmamış hem muhtevâsı
Ödünç, yakışıksız.

Buluntu bir sevgi seninki;
Tarihi geçkin,
Farkındasızlık.

Hani taze kahve kokusu?
Daktilo sesi, çılgın otoportreler?
Şenlikli bir kabare, müzikal tiyatro, türkü,
İnanç dolu bir oratoryo,
Nerede evlerimizdeki Anadolu kokusu?
Zikir içerikli hareketler nerede?
Allah için.

Biliyorum; yok artık ne arzu ne arzuhalciler
Kalmadı zevkle takip edilesi fersude bir fotoroman.
Konuşma balonları teker teker patladı.
Hava kaçırdı düşünce baloncukları;
Düşünce yere.

Yok şimdi; biliyorum
O usturuplu hikayeler, o şiirler, o sözler.
Kaliteleri kaldı yalnızca anı hafızalarımızda.
Yazısız karikatür ustaları birer birer öldüler.
Çizilmiyor şimdi o ayrıksı eskizler.
Rağmen halis sevgi çok var zannediyordum ancak
Yüreğinde yer bulmayan bir duygu.
Şanssızlığım yankılanıyor.

Çok ucuz bir mizahla sevdin beni
Gülünç ama komik değil; bezenti.
Vasat bir stand-up komedisi bu sendeki salt.
Sahte kahkahaların saf tebessümleri can evinden vurduğu.

Tutma bir modayla uyuşmak için sevdin beni
Kırınç değil; iğrenç.
Relaks değil; gevşek.
Bir bayatlık var beraber bulunduğumuz odaların havasında.
İkram edilmiş zehir olsa içerdim has sevdanın elinden.
İçilmiyor; şebeke suyu
Hem arıtılmamış, kireçli.

Faraza sevdin beni
Yok sevginde alelâde bir şiirdeki incelik bile!
Gıcıklık bol, taklit gırla, kötü kopya fazla, vesaire.
Parçaları eksik bir yapboz var tam orta yerimizde.
Adi bir yapıştırıcı kullanılmış çarpık bir sevi.
Eğreti, özenti.
Eklemlenmiş imgelerle yazıyorum şimdi sana bu şiiri.

(Katran Dergisi – Ekim 2025 – Sayı 3, s.25)