Kara göz üstünde kemansı kaşlar
Kirpiği canıma tığ gibi işler
Somurup yanağa koyduğu dişler
Kırılsın dökülsün diyemiyorum...
Değirmen önünde oluşur bükler
Çeşitli bezemiş çiçekler otlar
Ak gerdan üstünde gördüğüm düşler
Düşündüm hayıra yoramıyorum
Bizim köyün altı gümüşler köyü
Sevdiğimi gördüm bükülü beli
Uzunca boyludu tatlıyı dili
Ezdiler şerbeti içemiyorum.
Düştüğüm dillerin sakızı oldum
Bir gönül kuşunun esiri oldum
Kızıdıkca gönlümün tüyünü yoldum
Düştüğüm dillerden çıkamaz oldum
Kara gözlerini kurban olduğum
Kaldır kaşlarını eydirme yeter
Vurdun yüreğimden Mecnun dan beter
Siliver gözyaşımı diyemiyorum
ilahi kulunda görmedim vefa
El gibi sürmedim zevk ile sefa
Hay deyip secdeye kapandığımda
Kadermi çilemi bilemiyorum
Afer Halil Çengel
03/05/19 Köln
Kayıt Tarihi : 4.5.2019 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!